زمانی که قزوین در دوران صفویه به عنوان پایتخت ایران انتخاب شد، ساخت و ساز در این شهر رونق گرفت. بازار قزوین و طرح های کوشک سعدالسلطنه از یادگارهای این دوره اند. این بازار در دوره قاجار به رشد و توسعه خود ادامه داد و کاروانسراها، سراها و تیمچه هایی به آن اضافه گشت. با توجه به موقعیت جغرافیایی شهر قزوین به عنوان مسیر ارتباطی پایتخت به غرب و شمال کشور، بازار این شهر نیز جایگاهی مهم و حساس پیدا کرده است. این بازار به عنوان یکی از مناطق توریستی قزوین و با داشتن قدمتی هزار ساله یک جابجایی از جنوب به شمال در طول این دوران داشته است. بازارهای آهنگران، علاقه‌بندها، بزازها، بلورفروش‌ها، پالاندوزها، پوست فروشان، پنبه فروش‌ها، چیتگرها، خراط‌ها، حلبی سازها، زرگرها، ریسمان سنج، علاف‌ها (علاف راسته)، عطارها،کهنه فروش‌ها، مسگرها، گیوکش‌ها، نجارها و زنانه بازار از جمله نام های برخی از بازارهای قزوین است که در کتاب بناهای تاریخی این شهر نام برده شده است.
